ความหมายของคำว่า ' ครึม, ครึมครุ '

ความหมายของคำว่า ' ครึม, ครึมครุ '
ครึม, ครึมครุ หมายถึง [คฺรึม, คฺรึมคฺรุ] น. ป่าทึบ, ป่ารก.

ครึม, ครึมครุ
[คฺรึม, คฺรึมคฺรุ] น. ป่าทึบ, ป่ารก.
ครึ้ม
[คฺรึ้ม] ว. มืดมัว เช่น อากาศครึ้ม; ร่มและเย็น เช่น ป่าครึ้ม; ดกและงาม (ใช้แก่หนวด); ทําให้เพลิดเพลิน เช่น เสียงมโหรีครึ้ม. ก. กริ่ม, กระหยิ่ม, ร่าเริงในใจ, เช่น ครึ้มใจ.
ครืด ๑
[คฺรืด] ว. ดาษไป, เกลื่อนไป, เช่น คนมากันครืด สีแดงครืด, ครึ่ด ก็ว่า.
ครืด ๒
[คฺรืด] ว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงลากสิ่งของครูดไป หรือเสียงกรน.
ครืดคราด ๑
ว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงหายใจไม่สะดวก.
ครืดคราด ๒
ดู ข้างลาย.
ครืน ๑
[คฺรืน] ดู ครึน.